III VISITA AO CENTRO DE DÍA

 III ENCONTRO
xoves, 16 de xaneiro

Hoxe as persoas usuarias recibíronnos dun modo máis locuaz e cordial. Xa imos collendo confianza. O contacto fai o cariño, din. Tamèn o persoal, encantadores e dispostos a facernos participar dun modo directo na creación dun ambiente distentido e agradable, necesario para a relación persoal e formativa. Porque se trata de algo máis ca unha experiencia escolar. Hai máis cousas en xogo, aspectos invisibles que dificilmente se poden avaliar e pouco importa. Cando saímos do centro cara ao residencia de día imos como se fósemos a unha celebración, sen peso, ingravidamente impulsados por unha razón inconcreta, un fin que dificilmente poderíamos precisar.

O máis salientable de hoxe, creo: foi nacendo a conversa informal e espontánea entre o xogo no que participamos todos/as. Porque as verbas que abrochan do cerne (sen máis fin preciso có de comunicarse) gavean por entre os corpos a formar mallas, cordas verdes que atan as ramas coma hedras na flor. E falamos das tarefas do cotiá de Elvira e de quen viña sendo Pepe dos Bermúdez e do sogro do mestre e Matías a facerse o pavero coma pavero que é e o tempo a pasar de contado ate facerse en punto e ter que abandonar esta illa, cálida illa onde o sol sempre se está a poñer.